Het enige kapitaal dat we hebben is datgene wat er op dit moment verschijnt. Het verschijnen van een object in Bewustzijn is ook onmiddellijk het waarnemen van dat object. Meer dan dat kennen we niet. Wat er is, is er. Wat er niet is, is er niet.
Objecten kunnen van alles zijn, van pure woede tot een hevige verliefdheid. Zodra het gezien wordt, ben je je er bewust van, op precies hetzelfde moment. Objecten komen op, worden gezien, en verdwijnen in Bewustzijn, zoals een golf opkomt in water. Er is dus geen wezenlijke scheiding tussen objecten en Bewustzijn. Objecten zijn Bewustzijn, weerspiegeld als vorm.
Dit geldt ook voor gedachten als: ‘Ik ben de persoon’, ‘ik ben geïdentificeerd’, ‘ik wil dit graag’, ‘ik wil dat niet’. Veel mensen denken dat je gebonden kunt raken door dit soort gedachten, maar ook deze verschijnen, worden gezien en verdwijnen in/als Bewustzijn.
Verschijnselen bestaan niet buiten Gewaarzijn
Zodra objecten verdwijnen, lossen ze op in Bewustzijn. Ze gaan dus niet even een rondje om, om eventueel later weer terug te keren. Elke golf in het water van de zee is nieuw. Waar gaat een golf naartoe als hij oplost in water?
Je kunt je niet onbewust zijn van dingen. Zodra iets opkomt, ben je je ervan bewust. Als het niet opkomt, is het er niet. Verschijnselen kunnen geen zelfstandig leven leiden buiten jou als Gewaarzijn om. Als we dat zouden geloven, proberen we eigenlijk het bestaan van een object te bewijzen door het niet waar te nemen.
Zoals Alexander Smit zei: ‘Ik heb nog nooit een onbewusteling ontmoet.’
Jan Koehoorn in ‘Zelfonderzoek in de traditie van Advaita Vedanta’ – uitgeverij Samsara, 2012
Jan Koehoorn geeft sinds 1999 lezingen over zelfonderzoek in de traditie van de advaita vedanta. Zijn leraar was Alexander Smit, die op zijn beurt weer leerling was van Shri Nisargadatta Maharaj.
